18 december 1642

Schipper Ide Tjercksz en piloot major Frans Jacobsz gingen samen met het sloepjevan de Zechaen met koopman Gilsemans en een van hun onderstuurlieden vooruit gevaren om bij het land een anker- en waterplaats te zoeken. Bij het ondergaan van de zon ging de wind liggen en hebben we ons anker op vijftien vadem goede steekgrond laten vallen. 's Avonds ongeveer een uur na zonsondergang zagen we vele lichten aan land en vier vaartuigen voor de kust, waarvan twee zich naar ons toe begaven.

Kopergravure van de eerste ontmoeting - foto naar kopergravure in Museum Volkenkunde, Leiden.

Toen onze beide vaartuigen weer terugkeerden, rapporteerden zij dat ze een ankerplaats op niet minder dan dertien vadem water gevonden hadden. Zij waren met het verdwijnen van de zon, die achter het hoge land onderging, nog ongeveer een halve mijl van land geweest.

Nadat onze mannen ongeveer een half uur aan boord waren, begonnen de mannen (bewoners van het land) in de twee vaartuigen ons toe te roepen met een grove, harde stem doch wij konden daarvan in het geheel niets verstaan. Wij riepen hen als antwoord toe, waarop zij dan weer begonnen, maar zij kwamen niet dichterbij dan een steenstuk* schiet.

Ze bliezen ook menigmaal op een instrument dat een geluid gaf als de trompetten van de moren. Wij lieten een van onze matrozen, die wat op de trompet kon spelen, hen tot antwoord toeblazen, en die van de Zeehaen lieten hun onderstuurman, die als trompetter in IndiĆ« gekomen was en op Mauritius door de raad van dat fort en de schepen tot onderstuurman benoemd is, hetzelfde doen. 

Nadat wij dit verschillende malen aan weerszijden gedaan hadden en de donkere avond meer en meer viel, zijn de inwoners in de vaartuigen eindelijk opgehouden en weg gepeddeld. Wij lieten voor de zekerheid ons scheepsvolk, zoals op zee gebruikelijk is, met het gehele kwartier de wacht houden en zorgden dat er voldoende munitie en musketten, pieken en houwers klaarlagen. We hebben de kanonnen op de boven overloop afgeschoten en weer gereedgemaakt, opdat alle ongelukken voorkomen worden en wij ons verdedigen kunnen als deze lieden iets kwaads willen proberen. Miswijzing 9 graden noordoostering.


* een steenstuk is een kanon die stenen kogels schiet en een bereik heeft van een paar honderd meter. 

Moordenaarsbay noemde Abel Tasman later dit stukje Nieuw Zeeland, wat later veranderd is in Golden Bay

Reacties

Populaire posts van deze blog

19 december 1642

Abel Tasman stelt zich voor